«Ρόδον τὸ Ἀμάραντον», Πειραιάς, Κυριακὴ ἀπόγευμα, 15/28-1-2018
+Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος
Προέδρου Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Νε.Ο.Σ.
Μακαριώτατε·
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιε·
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·
Ἀγαπητοί μας νέοι καὶ νέες·
ΣΑΣ καλωσορίζουμε μὲ χαρὰ στὴν Ἐκδήλωσή μας γιὰ τὴν κοπὴ τῆς πρωτοχρονιάτικης πίτας τοῦ Νεανικοῦ Ὀρθοδόξου Συνδέσμου τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἡ συγκέντρωση αὐτὴ μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ παρουσιάσουμε ἕνα σχετικὰ σύντομο Πρόγραμμα, τὸ ὁποῖο ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴν Εἰσαγωγικὴ Προσλαλιά, περιλαμβάνει ἐπίσης μερικοὺς ὕμνους καὶ κάλαντα τῆς περιόδου τοῦ Δωδεκαημέρου ἀπὸ τὴν Χορωδία μας, προερχόμενη ἀπὸ τὸν Ναὸ Κοιμήσεως Θεοτόκου Περιστερίου, ὑπὸ τὴν διεύθυνση τῆς Μαρίας Κοντογιαννοπούλου, τὴν ὁποία καὶ εὐχαριστοῦμε θερμά· ἀκόμη μία περιληπτικὴ ἀναφορὰ στοὺς σκοποὺς καὶ τὶς δραστηριότητες τοῦ Νε.Ο.Σ. ἀπὸ τὴν Ζαχαρούλα Στέφα, Συντονίστρια τοῦ Συνδέσμου στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν· ἐπίσης, εὐλόγηση καὶ κοπὴ τῆς πρωτοχρονιάτικης Ἁγιο-βασιλόπιτας, ἀλλὰ καὶ κλήρωση λαχνῶν μὲ ἄλλο ἔπαθλο, καὶ τέλος κλείσιμο μὲ τὸν Ἐπίλογο ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας κ. Καλλίνικο, τὸν ὁποῖον εὐχαριστοῦμε θερμὰ γιὰ τὴν ὑποστηρικτικὴ καὶ ἐνισχυτικὴ παρουσία του.
Προέδρου Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Νε.Ο.Σ.
Μακαριώτατε·
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιε·
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·
Ἀγαπητοί μας νέοι καὶ νέες·
ΣΑΣ καλωσορίζουμε μὲ χαρὰ στὴν Ἐκδήλωσή μας γιὰ τὴν κοπὴ τῆς πρωτοχρονιάτικης πίτας τοῦ Νεανικοῦ Ὀρθοδόξου Συνδέσμου τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἡ συγκέντρωση αὐτὴ μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ παρουσιάσουμε ἕνα σχετικὰ σύντομο Πρόγραμμα, τὸ ὁποῖο ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴν Εἰσαγωγικὴ Προσλαλιά, περιλαμβάνει ἐπίσης μερικοὺς ὕμνους καὶ κάλαντα τῆς περιόδου τοῦ Δωδεκαημέρου ἀπὸ τὴν Χορωδία μας, προερχόμενη ἀπὸ τὸν Ναὸ Κοιμήσεως Θεοτόκου Περιστερίου, ὑπὸ τὴν διεύθυνση τῆς Μαρίας Κοντογιαννοπούλου, τὴν ὁποία καὶ εὐχαριστοῦμε θερμά· ἀκόμη μία περιληπτικὴ ἀναφορὰ στοὺς σκοποὺς καὶ τὶς δραστηριότητες τοῦ Νε.Ο.Σ. ἀπὸ τὴν Ζαχαρούλα Στέφα, Συντονίστρια τοῦ Συνδέσμου στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν· ἐπίσης, εὐλόγηση καὶ κοπὴ τῆς πρωτοχρονιάτικης Ἁγιο-βασιλόπιτας, ἀλλὰ καὶ κλήρωση λαχνῶν μὲ ἄλλο ἔπαθλο, καὶ τέλος κλείσιμο μὲ τὸν Ἐπίλογο ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπό μας κ. Καλλίνικο, τὸν ὁποῖον εὐχαριστοῦμε θερμὰ γιὰ τὴν ὑποστηρικτικὴ καὶ ἐνισχυτικὴ παρουσία του.
Εὐχαριστοῦμε ἐπίσης καὶ τὸν οἰκεῖο Ἱεράρχη Σεβασμιώτατο Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιο γιὰ τὴν παρουσία του καὶ τὴν εὐλογία του στὴν Ἐκδήλωσή μας αὐτή.
Ἐκφράζουμε σὰν Νε.Ο.Σ. τὴν εὐγνωμοσύνη μας στὸν Μακαριώτατο γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς αἰθούσης ποὺ βρισκόμαστε, τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον», καὶ ἐλπίζουμε ὅτι γίνεται ἀπαρχὴ γιὰ τὴν χρήση του ἀπὸ τὸν Νε.Ο.Σ. ὑπὲρ τῶν σκοπῶν του. Διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, πιστεύουμε ὅτι ὁ χῶρος συνεχίζει τὴν κοινωφελῆ προσφορά του, ὅπως τὴν ὁραματίσθηκε ὁ ἀείμνηστος Ἱδρυτής του Μητροπολίτης Πενταπόλεως κυρὸς Καλλιόπιος (+1998), ὁ ὁποῖος διὰ τοῦ ὁμωνύμου Συλλόγου του πρὸ ἀρκετῶν δεκαετιῶν εἶχε ἐπιτελέσει ἀθόρυβα σημαντικὸ κοινωνικὸ ἔργο.
***
Αἰσθανόμαστε, ὅτι εἶναι καλὸ νὰ βρισκόμαστε ἀπὸ κοινοῦ σὲ κάθε δυνατὴ εὐκαιρία καὶ μάλιστα ἡ νεότητα τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι αὐτὸ εἶναι μία ἀνάγκη γιὰ τὴν ἀνανέωση καὶ ἐνδυνάμωση τοῦ πνευματικοῦ συνδέσμου μας, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν κοινή μας πίστη καὶ ἀπὸ τὸν κοινό μας ἀγῶνα.
Ἡ ἀγάπη, ποὺ πρέπει νὰ μᾶς διέπει, στὴν χριστιανική της ἔννοια χρειάζεται ἀνακάθαρση ἀπὸ στοιχεῖα ξένα καὶ ἐμπαθῆ, ὥστε νὰ βλέπουμε καὶ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς γύρω μας ἀδελφικά, ἀποδεκτικά, θυσιαστικά, ὑπομονετικά, προσεκτικά. Ὁ κάθε ἄλλος, μέσα στὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, μὲ καλὴ διάθεση, ὑγιῆ θέληση καὶ καθαρὴ καρδιά, ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο νόημα γιὰ μᾶς, ὥστε νὰ μὴν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο, οὔτε νὰ θεωρεῖται ἄξιος περιφρονήσεως ἤ ἐκμεταλλεύσεως, ἀλλ’ ὡς κατ’ Εἰκόνα καὶ καθ’ Ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασμένος, νὰ ἀποτελεῖ αἰτία καὶ ἀφορμὴ γιὰ ἀνάδειξη τοῦ καλοῦ, τῆς εἰλικρίνειας, τῆς ἀληθινῆς φιλίας, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀδελφοσύνης.
Ὅσο ἐργαζόμαστε βαθύτερα μὲ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν καλλιεργοῦμε πνευματικά, ἀνοιγόμενοι στὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, καθαιρόμενοι καὶ ἀποδιώχνοντες τὴν φιλαυτία καὶ τὴν ἐγωϊστική μας ἱκανοποίηση, τόσο περισσότερο γινόμαστε δεκτικοὶ θείας ζωῆς καὶ εὐλογίας.
***
Στὶς περιπτώσεις κοπῆς πρωτοχρονιάτικης πίτας, ὅπως τὴν δική μας, τέτοια περίοδο στὶς ἀρχὲς τοῦ νέου χρόνου, εὐχόμαστε συνήθως γιὰ χρόνια πολλά, ἀλλὰ νὰ ἔχουμε κατὰ νοῦν ὅτι ἐμεῖς τουλάχιστον δὲν πρέπει νὰ τὸ λέμε αὐτὸ μὲ κοσμικὴ ἔννοια, δηλαδὴ νὰ περνοῦν ἁπλὰ τὰ χρόνια τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο καὶ νὰ μεγαλώνουμε, ἄν καὶ δὲν θὰ θέλαμε νὰ μεγαλώνουμε!
Ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς Χριστιανούς, ὅπως τονίζει κάπου ὁ Μέγας Βασίλειος, μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ αὐξανόμαστε καὶ νὰ προοδεύουμε στὴν φρόνηση, στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἁγιότητα· νὰ ἔχουμε τὴν ἐλπίδα μας στὴν προοπτικὴ τῆς αἰωνιότητος, στὸν «ἀγήρω (ἀγέραστο) αἰῶνα», μὲ φροντίδα γιὰ τὴν ψυχή μας καὶ ἐπιμέλεια νὰ βοηθήσουμε ὅσο μποροῦμε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους.
Βέβαια, ὅλοι μας θέλουμε προφανῶς χρόνια πολλὰ καὶ μακροημέρευση, ἀλλὰ χρόνια ἀγέραστα, μὲ διαρκῆ νεότητα. Αὐτὸ οὐσιαστικὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ μόνον σὲ πνευματικὸ ἐπίπεδο. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει, ὅτι ἄν ἡ πίστη στὸν ἄνθρωπο δὲν ἀτονεῖ, ἀλλὰ δυναμώνει, προθυμοποιεῖται καὶ μετουσιώνεται σὲ ἔργα ἀγαθά, ἄν ἡ ψυχὴ πτερώνεται καὶ ὑπερίπταται πάνω ἀπὸ τὰ πάθη, τότε ἔχουμε πνευματικὴ ἐπιτυχία καὶ νεανικὸ φρόνημα, ὅσα κι ἄν εἶναι τὰ χρόνια τῶς ζωῆς μας, πολλὰ ἤ λίγα.
Ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ στὸν ἄνθρωπο, ὅ,τι ἡλικίας κι ἄν εἶναι, προκαλεῖται ἀπὸ τὴν φρόνηση καὶ ἀπὸ τὸν ἀκηλίδωτο-ἀκατηγόρητο βίο. Ἄν εἶσαι νέος, ἀλλὰ ἄφρων-ἀνόητος καὶ λεκιασμένος μὲ βαρειὰ ἁμαρτήματα, ἔχεις μόνος σου ἀχρηστευθεῖ καὶ ἀτιμασθεῖ καὶ ἔχεις ἤδη γεράσει ψυχικά.
Λοιπόν, ἄς τὸ προσέξουμε αὐτὸ καὶ ἄς φροντίσουμε νὰ παραμένουμε νέοι στὴν ψυχή, ἀσχέτως ἡλικίας, μὲ πίστη, φρόνηση καὶ ἀρετή, γιὰ νὰ ἔχουμε τιμὴ καὶ δόξα ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων!
***
Μὲ αὐτὲς τὶς ταπεινὲς σκέψεις κλείνουμε τὴν Εἰσαγωγή μας, μὲ τὴν ἐγκάρδια εὐχὴ νὰ ἔχουμε ἕνα ὄμορφο ἀπόγευμα.
Παρακαλοῦμε τὴν Χορωδία μας νὰ ἀρχίσει τὸ πρόγραμμά της μὲ μουσικὰ ἀκούσματα ἀπὸ τὴν ἀστείρευτη πηγὴ τῆς ζωογόνου Παραδόσεώς μας.
Εὐχαριστῶ!
Ἐκφράζουμε σὰν Νε.Ο.Σ. τὴν εὐγνωμοσύνη μας στὸν Μακαριώτατο γιὰ τὴν παραχώρηση τῆς αἰθούσης ποὺ βρισκόμαστε, τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον», καὶ ἐλπίζουμε ὅτι γίνεται ἀπαρχὴ γιὰ τὴν χρήση του ἀπὸ τὸν Νε.Ο.Σ. ὑπὲρ τῶν σκοπῶν του. Διὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ, πιστεύουμε ὅτι ὁ χῶρος συνεχίζει τὴν κοινωφελῆ προσφορά του, ὅπως τὴν ὁραματίσθηκε ὁ ἀείμνηστος Ἱδρυτής του Μητροπολίτης Πενταπόλεως κυρὸς Καλλιόπιος (+1998), ὁ ὁποῖος διὰ τοῦ ὁμωνύμου Συλλόγου του πρὸ ἀρκετῶν δεκαετιῶν εἶχε ἐπιτελέσει ἀθόρυβα σημαντικὸ κοινωνικὸ ἔργο.
***
Αἰσθανόμαστε, ὅτι εἶναι καλὸ νὰ βρισκόμαστε ἀπὸ κοινοῦ σὲ κάθε δυνατὴ εὐκαιρία καὶ μάλιστα ἡ νεότητα τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι αὐτὸ εἶναι μία ἀνάγκη γιὰ τὴν ἀνανέωση καὶ ἐνδυνάμωση τοῦ πνευματικοῦ συνδέσμου μας, ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν κοινή μας πίστη καὶ ἀπὸ τὸν κοινό μας ἀγῶνα.
Ἡ ἀγάπη, ποὺ πρέπει νὰ μᾶς διέπει, στὴν χριστιανική της ἔννοια χρειάζεται ἀνακάθαρση ἀπὸ στοιχεῖα ξένα καὶ ἐμπαθῆ, ὥστε νὰ βλέπουμε καὶ νὰ ἀντιμετωπίζουμε τοὺς γύρω μας ἀδελφικά, ἀποδεκτικά, θυσιαστικά, ὑπομονετικά, προσεκτικά. Ὁ κάθε ἄλλος, μέσα στὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, μὲ καλὴ διάθεση, ὑγιῆ θέληση καὶ καθαρὴ καρδιά, ἀποκτᾶ ἰδιαίτερο νόημα γιὰ μᾶς, ὥστε νὰ μὴν ἀποτελεῖ ἐμπόδιο, οὔτε νὰ θεωρεῖται ἄξιος περιφρονήσεως ἤ ἐκμεταλλεύσεως, ἀλλ’ ὡς κατ’ Εἰκόνα καὶ καθ’ Ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασμένος, νὰ ἀποτελεῖ αἰτία καὶ ἀφορμὴ γιὰ ἀνάδειξη τοῦ καλοῦ, τῆς εἰλικρίνειας, τῆς ἀληθινῆς φιλίας, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀδελφοσύνης.
Ὅσο ἐργαζόμαστε βαθύτερα μὲ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας καὶ τὸν καλλιεργοῦμε πνευματικά, ἀνοιγόμενοι στὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, καθαιρόμενοι καὶ ἀποδιώχνοντες τὴν φιλαυτία καὶ τὴν ἐγωϊστική μας ἱκανοποίηση, τόσο περισσότερο γινόμαστε δεκτικοὶ θείας ζωῆς καὶ εὐλογίας.
***
Στὶς περιπτώσεις κοπῆς πρωτοχρονιάτικης πίτας, ὅπως τὴν δική μας, τέτοια περίοδο στὶς ἀρχὲς τοῦ νέου χρόνου, εὐχόμαστε συνήθως γιὰ χρόνια πολλά, ἀλλὰ νὰ ἔχουμε κατὰ νοῦν ὅτι ἐμεῖς τουλάχιστον δὲν πρέπει νὰ τὸ λέμε αὐτὸ μὲ κοσμικὴ ἔννοια, δηλαδὴ νὰ περνοῦν ἁπλὰ τὰ χρόνια τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο καὶ νὰ μεγαλώνουμε, ἄν καὶ δὲν θὰ θέλαμε νὰ μεγαλώνουμε!
Ἐμᾶς τοὺς πιστοὺς Χριστιανούς, ὅπως τονίζει κάπου ὁ Μέγας Βασίλειος, μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ αὐξανόμαστε καὶ νὰ προοδεύουμε στὴν φρόνηση, στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἁγιότητα· νὰ ἔχουμε τὴν ἐλπίδα μας στὴν προοπτικὴ τῆς αἰωνιότητος, στὸν «ἀγήρω (ἀγέραστο) αἰῶνα», μὲ φροντίδα γιὰ τὴν ψυχή μας καὶ ἐπιμέλεια νὰ βοηθήσουμε ὅσο μποροῦμε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους.
Βέβαια, ὅλοι μας θέλουμε προφανῶς χρόνια πολλὰ καὶ μακροημέρευση, ἀλλὰ χρόνια ἀγέραστα, μὲ διαρκῆ νεότητα. Αὐτὸ οὐσιαστικὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ μόνον σὲ πνευματικὸ ἐπίπεδο. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει, ὅτι ἄν ἡ πίστη στὸν ἄνθρωπο δὲν ἀτονεῖ, ἀλλὰ δυναμώνει, προθυμοποιεῖται καὶ μετουσιώνεται σὲ ἔργα ἀγαθά, ἄν ἡ ψυχὴ πτερώνεται καὶ ὑπερίπταται πάνω ἀπὸ τὰ πάθη, τότε ἔχουμε πνευματικὴ ἐπιτυχία καὶ νεανικὸ φρόνημα, ὅσα κι ἄν εἶναι τὰ χρόνια τῶς ζωῆς μας, πολλὰ ἤ λίγα.
Ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ στὸν ἄνθρωπο, ὅ,τι ἡλικίας κι ἄν εἶναι, προκαλεῖται ἀπὸ τὴν φρόνηση καὶ ἀπὸ τὸν ἀκηλίδωτο-ἀκατηγόρητο βίο. Ἄν εἶσαι νέος, ἀλλὰ ἄφρων-ἀνόητος καὶ λεκιασμένος μὲ βαρειὰ ἁμαρτήματα, ἔχεις μόνος σου ἀχρηστευθεῖ καὶ ἀτιμασθεῖ καὶ ἔχεις ἤδη γεράσει ψυχικά.
Λοιπόν, ἄς τὸ προσέξουμε αὐτὸ καὶ ἄς φροντίσουμε νὰ παραμένουμε νέοι στὴν ψυχή, ἀσχέτως ἡλικίας, μὲ πίστη, φρόνηση καὶ ἀρετή, γιὰ νὰ ἔχουμε τιμὴ καὶ δόξα ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων!
***
Μὲ αὐτὲς τὶς ταπεινὲς σκέψεις κλείνουμε τὴν Εἰσαγωγή μας, μὲ τὴν ἐγκάρδια εὐχὴ νὰ ἔχουμε ἕνα ὄμορφο ἀπόγευμα.
Παρακαλοῦμε τὴν Χορωδία μας νὰ ἀρχίσει τὸ πρόγραμμά της μὲ μουσικὰ ἀκούσματα ἀπὸ τὴν ἀστείρευτη πηγὴ τῆς ζωογόνου Παραδόσεώς μας.
Εὐχαριστῶ!